ВАДОХРЫШЧА, Хрышчэнне Гасподне, Богаяўленне – зімовае свята народнага календара (адзначалася 6 студзеня старога стыля), якім завяршаліся каляды. Хрысціянская рэлігія звязвае вадохрышча з хрышчэннем Ісуса Хрыста Іаанам Хрысціцелем на рацэ Гардан (таму ў гэты дзень у цэрквах адбываецца асвячэнне вады, якую некалі бралі з бліжэйшай рэчкі, прасякаючы на лёдзе вялікі крыж). Яшчэ з дахрысціянскіх часоў верылі ў цудадзейную моц свянцонай вады: яе давалі выпіць хвораму, апырсквалі поле перад сяўбой, хатнюю жывёлу, новую хату перад засяленнем, труну перад тым, як пакласці нябожчыка.

На вадохрышча варажылі пра будучую гаспадарку: часалі лён, каб такімі ж гладкімі былі цяляты; лавілі шапкамі і фартухамі падкінутую ўгору жменю гароху і па злоўленых гарошынах лічылі колькасць цялят, што народзяцца ў гэты год; па дыму ад запаленай лучыны меркавалі, адкуль трэба чакаць пчаліных раёў, і г.д.; варажылі таксама пра суджанага.

Вадохрышча звычайна супадала з самымі халоднымі днямі зімы, пасля якіх год паварочваў на лета.