Калеснік Уладзімір Андрэевіч нарадзіўся 17.09.1922 г. у в.Сіняўская Слабада Карэліцкага раёна Гродзенскай вобласці. Беларускі літаратуразнаўца і крытык. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў філалагічны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута імя М. Горкага, аспірантуру пры гэтым інстытуце. 3 1952 г. – загадчык кафедры літаратуры Бабруйскага настаўніцкага інстытута, з 1956 г. – загадчык кафедры беларускай мовы і літаратуры Брэсцкага педагагічнага інстытута, узначальваў Брэсцкае літаратурнае аб'яднанне, член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1960 г. Быў сакратаром яго аддзялення ў Брэсце. Кандыдат філалагічных навук, прафесар.
Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны I ступені, «Знак Пашаны», Дружбы народаў, медалямі. Заслужаны работнік вышэйшай школы Беларускай ССР, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР імя Якуба Коласа за ўдзел у напісанні двухтомнай «Гісторыі беларускай дакастрычніцкай літаратуры» і «Гісторыі беларускай савецкай літаратуры».
Аўтар шматлікіх вучэбных дапаможнікаў і падручнікаў для студэнтаў педінстытутаў і універсітэтаў, дакументальных аповесцей, складальнік зборнікаў паэзіі Заходняй Беларусі «Сцяг і паходні», «Ростані волі». Сумесна з А.Адамовічам і Я.Брылём напісаў кнігу «Я з вогненнай вёскі...». Ён даволі часта бываў на Ганцаўшчыне, прысутнічаў на адкрыцці
музея Якуба Коласа ў Люсінскай сярэдняй школе, арганізоўваў у коласаўскіх мясцінах літаратурныя святы з удзелам беларускіх, украінскіх і рускіх пісьменнікаў. Калеснік шмат і цёпла пісаў аб творчасці ганцавіцкіх літаратараў
Міхася Рудкоўскага,
Васіля Праскурава,
Алеся Каско,
Віктара Гардзея і інш. Яго добра ведалі і шчыра паважалі.
Памёр У.А. Калеснік у 1995 г. Пахаваны ў Брэсце
